محبوبی؛ از تعامل با امارت اسلامی استقبال می‌کنم، ما باید بخشی از راه‌حل باشیم نه بخشی از مشکل !
مدینه محبوبی، یک تن از فعالان مدنی در نشست حاشیه‌ای سازمان ملل متحد با زنان پس از نشست سوم دوحه شرکت کرده، گفته است که از تعامل با امارت اسلامی استقبال می‌کند.
خبرگزاری حاما: مدینه محبوبی روز چهارشنبه، ۱۳ سرطان، در برگه ایکس نوشته است که سخنرانی در این نشست برایش افتخار بود.
او افزوده است: «من از اقدامات انجام شده در جهت ارتقای گفت‌وگو و تعامل با امارت اسلامی که بر زنده‌گی میلیون‌ها تن در افغانستان تأثیر می‌گذارد، استقبال می‌کنم. ما باید بخشی از راه‌حل باشیم نه بخشی از مشکل.»
وی اضافه کرده است که باید جهت‌گیری استراتژیک برای این تلاش‌های تعامل وجود داشته باشد و جامعه بین‌المللی باید استراتژی و منابع خود را با این تلاش‌های تعامل هماهنگ کند.
محبوبی تصریح کرده است که تعامل و گفت‌وگو برای یک راه‌حل مسالمت‌آمیز بسیار مهم است و جامعه بین‌المللی باید به بررسی هر راه ممکن برای تعامل با امارت اسلامی و رسیده‌گی به بحرانی که افغان‌ها با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ادامه دهد.
به گفته وی، مسایل تحصیلی و حقوق بشری دختران باید از برنامه‌های سیاسی دولت فراگیر جدا شود و موضوع آموزش دختران و حقوق بشر نباید برای تغذیه در برنامه‌های سیاسی گروه‌های خاص ابزاری و سیاسی شود.
خلاصۀ نکات اساسی سخنرانی مدینه محبوبی در نشست سوم دوحه، مؤرخ ۲ جولای ۲۰۲۴
1. من از اقدامات انجام شده در راستای تقویت مباحث، گفتگو ها و تعامل با مقامات حاکم افغانستان، که بر زندگی میلیون ها تن در افغانستان تأثیر می گذارد، استقبال می کنم، چون ما باید طرفدار راه حل باشیم نه ازدیاد مشکلات کنونی.
2. لازم است جامعه جهانی اقدامات استراتیژیک را برای تقویت این تلاش ها، در راستای تعامل اتخاذ نموده، و منابع خود را با این تلاش ها، هماهنگ سازد.
3. مفهوم تعامل برای من به عنوان یک زن افغان “وسیلۀ” برای رسیدن به هدفی است که رفاه و آسایش را در زندگی مردم افغانستان به میان آورده و حقوق انسانی آنها را تأمین می نماید.
4. زنان افغان مدیران نامرئی هستند، ما انعطاف پذیر و فعالان اجتماع هستیم و می خواهیم به ما نه تنها به عنوان قربانیان، بلکه به عنوان مدیران و فعالان اجتماعی نیزنگاه شود.
5. اینکه مقامات حاکم بر تعلیم، تحصیل و کار زنان محدودیت های وضع نموده اند، ما نه این محدودیت ها را تایید می کنیم و نه هم سکوت کرده ایم، چه رسد به آنکه از آن دفاع کنیم؛ اما سوال این است که آیا اعمال محدودیت ها و تحریم ها توسط جامعه بین المللی، در قسمت کاهش درد و رنج مردم ما مؤثر خواهد بود؟ فکر نکنم، ولی می ترسم که این رویکرد واکنشی جامعۀ جهانی، یکجا با محدودیت های اعمال شده توسط مقامات حاکم، مبادا مردم را بیشتر متأثر سازد.
6. ما مردم افغانستان از جنگ و خشونت خسته شده ایم و در جستجو و امید برای یک راه حل مسالمت آمیز هستیم، تعامل و گفتگو برای به دست آوردن یک راه حل مسالمت آمیز، بسیار مهم است و من از جامعه جهانی می خواهم که، به بررسی هر راه ممکن مسالمت آمیز، برای رسیدگی به بحران که مردم افغانستان با آن دست و پنجه نرم می کنند، جداً ادامه دهد.
7. مسایل تعلیم، تحصیل و حقوق بشری باید از برنامه ها و اجندا های سیاسی دولت فراگیر جدا شود، بخصوص از برنامۀ های که توسط فعالان خارج از افغانستان اداره می شود. خواهش جدی ما این است که از موضوع تعلیم دختران و حقوق بشری نباید برای تغذیۀ برنامه های سیاسی برخی گروه های خاص، استفادۀ ابزاری و سیاسی صورت نگیرد.
شاپور نایب زاده
خبرگزاری حاما
