تحولات عظیمی که طی بیست سال اخیر در فرهنگ بوجود آمده است، دستاورد بسابزرگ برای کشور به‌حساب میامد.
رشد فرهنگ‌های کتابخوانی، نقاشی، نویسندگی، شعر، ادبیات و سینما بیشترین علاقه‌مندی در بین جوانان و نسل جدید داشت. در سطح شهر مراکز فرهنگی برای برگزاری نمایشگاه کتاب، تیاتر و موسیقی فعالیت میکرد و افراد علاقه‌مند بسیاری را سوی خود جلب کرده بود.
اما با سقوط جمهوریت و تغیر نظام بیشتر فرهنگ‌ها به‌دست فراموشی سپرده شده و مردم دیگر یاد از آن نمی‌کنند. با گذشت فقط یک سال چنین تغیر بزرگ در بخش فرهنگ ایجاد شده که بیشتر جوانان فرهنگ دوست و اهل شعر، قلم را نگران آینده فرهنگ ها در کشور کرده است.
مرکز فرهنگی پل سرخ که در کابل فعالیت دارد در چندین سال قبل بیشترین علاقه‌مندی در بین جوانان و محصلان دانشگاه داشت؛اما این روزها کمترین توجه در بین مردم را دارد.
احمدضیا ده آتشین مسئول این مرکز میگوید: “فرهنگ و ادبیات قلب تپنده یک جامعه است ولی فرهنگ ها آخرین تقلای خود را میکنند، علاقمندی کمتر شده. این مرکز فرهنگی فعلا در چند بخش محدود فعالیت دارد، سواد آموزی کودکان خیابانی، شعر خوانی و کتابخوانی”.
عزیزه یکی از محصلان دانشگاه کابل میگوید که سال های قبل برای نمایشگاه کتاب و مراسم فرهنگی، در این مرکز شرکت میکرد ولی این روز ها علاقمندی در این بخش ها کمتر شده و روحیه برای شرکت در چنین مراسم نمانده است.
لیمه یکی از نویسنده‌های جوان میگوید: “فرهنگ همانند خون در رگ های جامعه است و برای زنده‌ماندن فرهنگ ها تلاش و کوشش میکند تا زحمات چندین ساله بدست فراموشی سپرده نشود.
سکینه ناصری