یک زن هندی که از ترس ابتلا به ویروس کرونا سه سال خودش و پسر 10 ساله‌اش را در خانه‌شان حبس کرده بود، بالاخره با مداخله پلیس مجبور شد از قرنطینه خارج شود.
این هفته پس از اینکه شوهر این زن برای کمک به ایستگاه پلیس محلی مراجعه کرد، ماموران حکومت به خانه این زن معروف به «مونمون مانجی» و پسرش در گورگون در نزدیکی دهلی یورش بردند.
تیمی از ماموران پلیس، مقامات بهداشتی و مددکاران کودک به خانه رسیدند و برای نجات مادر و پسر به آن یورش بردند. در آنجا متوجه شدند که لباس، مو، زباله، خاک و مواد غذایی در همه جا پراکنده شده است.
طبق گزارش رسانه‌های هندی، از زمان شیوع بیماری همه‌گیر کرونا، مونمون به این باور رسیده بود که اگر پسرش از خانه خارج شود، در حالت وحشت و هیستری قرار می‌گیرد.
سوران مجی، شوهرش گفت: «قانع کردن همسرم برای خروج از خانه یا اجازه دادن به پسرمان برای خروج از خانه، بسیار سخت بود، زیرا می‌ترسید هر دو به کووید-19 مبتلا شوند.
مونمون موهای خود و پسرش را در خانه کوتاه می‌کرد و همه نیازهای ضروری را بدون هیچ تماس بیرونی تامین می‌کرد.
اما برخی از نیازهای انسان را نمی‌توان تنها در خانه تامین کرد، زیرا پسر به مدت 3 سال خورشید را ندیده بود و مادرش نیز در آن مدت زباله‌ها را بیرون نمی‌آورد و به کسی از جمله شوهرش اجازه ورود به خانه را نمی‌داد.
تنها راه ارتباطی پدر و پسر، تماس تصویری بود و خواربار و مایحتاج را می‌آورد و بیرون از در می‌گذاشت.
سوران گفت: وقتی برای اولین بار پس از سه سال پسرم را در آغوش گرفتم، پیشانی او را بوسیدم و قول دادم که خانواده‌مان مثل گذشته دور هم جمع شوند، نتوانستم جلوی اشک‌هایم را بگیرم.
پس از انجام عملیات نجات، مادر و پسرش برای مداوا به بیمارستان منتقل شدند.
این حادثه نگرانی‌هایی را در مورد تأثیر همه‌گیری ویروس کرونا بر سلامت روان جوامع آسیب‌دیده در سراسر جهان و نیاز به ارائه حمایت از سلامت روان در طول همه‌گیری ایجاد کرد.
خبرگزاری حاما